Zmarła Lucyna Winnicka

Lucyna Winnicka polska aktorka, dziennikarka i publicystka zmarła we wtorek. Zasłynęła rolami w filmach „Matka Joanna od Aniołów" i „Pociąg”. Miała 85 lat. Lucyna Winnicka polska aktorka, dziennikarka i publicystka zmarła we wtorek. Zasłynęła rolami w filmach „Matka Joanna od Aniołów" i „Pociąg”. Miała 85 lat. – Lucyna Winnicka stworzyła wiele wybitnych ról, a jej kreacje w „Matce Joannie od Aniołów” czy w „Pociągu” przeszły do historii polskiego kina –powiedział o zmarłej aktorce krytyk filmowy Andrzej Kołodyński. Lucyna Winnicka zmarła we wtorek w wieku 85 lat. Była jedną z najbardziej znanych polskich aktorek lat 60. i 70. Winnicka, zanim została dyplomowaną aktorką, ukończyła Wydział Prawa UW (1950). W 1953 r. ukończyła studia na PWST w Warszawie. Aktorka urodziła się 14 lipca 1928 roku w Warszawie. Jej debiutem filmowym była rola w filmie „Pod gwiazdą frygijską” Jerzego Kawalerowicza. Do 1968 roku wystąpiła w prawie wszystkich filmach reżysera, prywatnie – męża. Stworzyła u niego swoje największe kreacje – jako Marta w „Pociągu” (1959, wyróżnienie na MFF w Wenecji) i tytułowa „Matka Joanna od Aniołów” (1960 rok - Nagroda Francuskiej Akademii Filmowej Kryształowa Gwiazda, Tribunascope na MFF w Panamie). Film „Matka Joanna od Aniołów” wywołał protest polskiego episkopatu i Watykanu, a w Cannes dyplomatyczno-polityczny skandal i ponoć z tego powodu nie dostał Złotej Palmy, tylko Grand Prix. Ale rola Winnickiej spotkała się z jednoznacznymi pochwałami. W latach 60. Winnicka wzięła udział w kilku kostiumowych filmach – jako księżna Anna Danuta w „Krzyżakach” Aleksandra Forda (1960), Eleonora w „Godzinie pąsowej róży” Haliny Bielińskiej (1963) i tytułowa bohaterka „Pamiętnika pani Hanki” Stanisława Lenartowicza (1963). Do 1974 roku występowała na scenach teatralnych Szczecina (Teatry Dramatyczne 1953-54) i Warszawy (Teatr Współczesny 1954-57, Teatr Dramatyczny 1959-74). W drugiej połowie lat 70. zakończyła karierę aktorską nagrywając ostatni film w 1977 roku – krótkometrażowy „Deja vu czyli skąd my to znamy” (reż. Krzysztof Gradowski). Jak powiedział historyk filmu Tadeusz Lubelski, Winnicka była typem aktorki, którego raczej nie znajdziemy w kinie naszych czasów, bowiem dziś filmowi bohaterowie kojarzą się raczej z gwałtownością, ekscentrycznością i wyrazistością. – Przewijają się dzisiaj jednak od czasu do czasu postaci tajemnicze, przykuwające uwagę, takie jak Winnicka. Te bardzo różne filmy, w których występowała, spajała tajemnicą kobiecości – mówił Lubelski. Lucyna Winnicka założyła też Akademię Życia i prowadziła ją przez ponad 10 lat, ucząc medycyny niekonwencjonalnej, filozofii i medycyny Dalekiego Wschodu. Znana jest również jako publicystka „Przekroju”, ale pisała także w „Literaturze”, „Argumentach” i „Kurierze”. Wydała książkę „Podróż dookoła świętej krowy” (1987), która okazała się wydawniczym hitem i rozeszła w 120 tysiącach egzemplarzy. Wielkim powodzeniem cieszyła się też kolejna książka Winnickiej – „W poczekalni nieba” (1999). W 1998 roku była jednym z członków założycieli Transparency International Polska – organizacji pozarządowej stworzonej do walki z korupcją, brakiem przejrzystości w prawie i nieuczciwością w życiu publicznym. W 1975 roku została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Artystka była wieloletnim członkiem Stowarzyszenia Filmowców Polskich.