Prawnik, sędzia, autorytet. Prawnik, opozycjonista z czasów PRL-u, sędzia i obrońca praworządności profesor Adam Strzembosz został pochowany na Starych Powązkach w Warszawie. Uroczystości pogrzebowe odbyły się w środę w Konkatedrze Matki Bożej Zwycięskiej. Uroczyste pożegnanie poprzedził różaniec w intencji zmarłego. W konkatedrze Matki Bożej Zwycięskiej zakończyła się msza święta pogrzebowa. „Człowiek zasad i wartości”Prezes Naczelnej Izby Adwokackiej Przemysław Rosati mówi, że Adam Strzembosz był punktem odniesienia dla całego środowiska prawniczego. – To człowiek zasad i wartości, tchnął ducha odwagi i wolności w struktury sądu – tymi słowami wspominał profesora Adama Strzembosza były prezes Trybunału Konstytucyjnego Marek Safjan. Podkreślał, że prof. Adam Strzembosz zawsze podążał drogą przyzwoitości, nie szukał sukcesu, a wybory, których dokonywał, wymagały heroizmu.Zgodnie z wolą rodziny pogrzeb miał charakter prywatny, a nie urzędowy. Bliscy profesora zachęcali, by zamiast kupowania kwiatów, wesprzeć Interwencyjny Ośrodek Preadopcyjny prowadzony w Otwocku przez Fundację Rodzin Adopcyjnych. Po mszy świętej wolontariusze zbierali do puszek także datki na ten cel.Profesor pochowany na Starych Powązkach w Warszawie Prof. Adam Strzembosz urodził się 11 września 1930 roku w Warszawie. Po maturze studiował prawo na UJ i UW, a w 1953 roku uzyskał magisterium z prawa międzynarodowego. Od 1963 roku związał się z nauką – pracował w Zakładzie Kryminologii PAN, gdzie obronił doktorat sześć lat później. Habilitację z kolei uzyskał w 1979 roku, specjalizował się w kryminologii i przestępczości nieletnich. Równolegle rozwijał karierę sędziowską: odbył aplikację sądową, był asesorem i sędzią, a w latach 1968-1981 pracował w Sądzie Wojewódzkim w Warszawie.Po 1980 roku aktywnie zaangażował się w działalność Solidarności, pełniąc funkcje w strukturach związku. Po wprowadzeniu stanu wojennego został pozbawiony stanowisk i był represjonowany. Podjął pracę na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, obejmując kierownictwo Katedry Prawa Karnego, a w 1986 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego. Prowadził zajęcia z prawa karnego, postępowania w sprawach nieletnich i prawa rodzinnego, uczestniczył w debatach nad reformą prawa karnego.Od grudnia 1988 roku uczestniczył w pracach Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie i współprzewodniczył podzespołowi ds. prawa i sądów przy Okrągłym Stole. Po 1989 roku został wiceministrem sprawiedliwości, rok później sędzią Sądu Najwyższego oraz pierwszym prezesem tego sądu i z urzędu przewodniczącym Trybunału Stanu. Od 24 marca 1994 do 24 marca 1998 roku przewodniczył Krajowej Rady Sądownictwa. Wspierał reformę wymiaru sprawiedliwości, dążył do odbudowy autorytetu sądów i postulował samooczyszczenie środowiska sędziowskiego po okresie PRL.Po przejściu w stan spoczynku w 1998 roku powrócił do pracy naukowej na KUL, dwa lata później został profesorem zwyczajnym i aktywnie działał w życiu publicznym. Opublikował liczne książki i był odznaczany najwyższymi orderami, w tym Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski i Orderem Orła Białego. W ostatnich latach angażował się w obronę niezależności sądów, ostrzegając przed odchodzeniem od zasad państwa prawa i powrotem do autorytarnego modelu władzy.Profesor Adam Strzembosz zmarł 10 października w wieku 95 lat.Czytaj też: „Dawał nadzieję, którą tak łatwo było utracić”. Polska żegna profesora