Sowiecka okupacja trwała prawie dwa lata. Mija 86 lat od rozpoczęcia agresji Armii Czerwonej na Polskę. Sowieckie wojska wkroczyły na terytorium Rzeczypospolitej 17 września 1939 roku, bez wcześniejszego wypowiedzenia wojny. W latach 1939-1941 z rąk czerwonoarmistów zginęło co najmniej 150 tysięcy Polaków. Zanim to, co stało się równo 86 lat temu, cofnijmy się jeszcze o niemal miesiąc względem tej daty. 23 sierpnia 1939 roku Niemcy i ZSRR podpisały pakt o nieagresji, znany jako pakt Ribbentrop-Mołotow. Integralną częścią porozumienia był tajny protokół, który dzielił Europę Środkowo-Wschodnią na strefy wpływów obu mocarstw. Polska znalazła się w strefie niemieckiej, jednak wschodnia część kraju została przypisana ZSRR. Agresja sowiecka na Polskę była realizacją tych ustaleń.17 września – rocznica sowieckiej agresji na PolskęAtak rozpoczął się 17 września 1939 roku o godzinie 4:00 nad ranem, po tym, jak ambasador Polski w Moskwie, Wacław Grzybowski, otrzymał notę stwierdzającą rozpad państwa polskiego. Wobec tego rząd ZSRR nie czuł się już zobowiązany do honorowania paktu o nieagresji i postanowił wkroczyć na polskie terytoria w celu chronienia ich ludności przed niebezpieczeństwami wojny. Grzybowski celnie zauważył, że według takich kryteriów Rosję z 1812 r., gdy Napoleon rezydował w Moskwie, można było tym bardziej określić jako państwo „już nieistniejące”. Zobacz też: Rosja strzeliła sobie w stopę. Z dronaArmia Czerwona uderzyła w Polskę na całej długości wschodniej granicy II RP, liczącej ponad 1400 km. Inwazję poprzedziło szczegółowe wywiadowcze rozpoznanie potencjału militarnego polskich sił wojskowych i przygotowanie zakrojonych na szeroką skalę aresztowań polskiej elity państwowej. Atak został przeprowadzony z ogromną siłą na dwóch frontach. Jednocześnie oficjalnie ZSRR nie wypowiedziało Polsce wojny.Rząd polski, pod przewodnictwem prezydenta Ignacego Mościckiego i premiera Felicjana Sławoja Składkowskiego, przed 17 września starał się kontynuować walkę z Niemcami na zachodzie. Jednak po wkroczeniu Armii Czerwonej na wschodnie tereny kraju sytuacja stała się beznadziejna. Wojska polskie zmuszone były do odwrotu, a część rządu udała się na uchodźstwo.Okupacja sowiecka podczas II wojny światowejW kolejnych miesiącach, od października 1939 roku do czerwca 1941 roku, wschodnia część Polski znajdowała się pod pełną okupacją sowiecką. Dochodziło do masowych deportacji na Syberię i do Kazachstanu, a także do represji wobec ludności cywilnej i wojskowej, w tym morderstw dokonywanych na polskich oficerach, np. w Katyniu, Charkowie i Miednoje. W tym okresie Sowieci prowadzili także politykę rusyfikacji – likwidowali polskie szkoły, a miejscową administrację podporządkowywali władzom ZSRR.Agresja sowiecka zakończyła się de facto 22 czerwca 1941 roku, kiedy to rozpoczęła się Niemiecko-sowiecka wojna – operacja Barbarossa, w wyniku której ZSRR został zmuszony do odwrotu z części okupowanych terenów, a Polska wschodnia znalazła się tymczasowo pod niemiecką okupacją. Czytaj także: Wróg komunizmu nielubiany przez prawicę. „To lekcja, by się nie poddawać”Ilu Polaków zamordowali Sowieci?Trudno ustalić dokładną liczbę Polaków, których podczas II wojny światowej zamordowała Armia Czerwona. Szacuje się, że w latach 1939-1941 ofiar sowieckiej agresji było od 150 do 200 tysięcy. W samym Katyniu śmierć poniosło ok. 22 tys. obywateli Polski. Setki tysięcy Polaków deportowano na wschód.