Do których uzdrowisk jechać? Wszyscy ubezpieczeni w NFZ mogą ubiegać się o refundowany pobyt w sanatorium. Przysługuje on właściwie każdemu, kogo stan zdrowia upoważnia do leczenia. Wyjaśniamy, jak ubiegać się o taki wyjazd i ile on kosztuje – bo zazwyczaj wcale nie jest całkowicie darmowy. Z danych Głównego Urzędu Statystycznego (GUS) wynika, że w 2024 roku z leczenia stacjonarnego w uzdrowiskach w Polsce skorzystało ok. 799 tysięcy osób. „Leczenie stacjonarne” to, mówiąc prościej, pobyt w sanatorium. Najwięcej kuracjuszy – ponad 210 tys. – leczyło się w uzdrowiskach w województwie zachodniopomorskim, gdzie prym w tej kategorii wiedzie Kołobrzeg. Drugie miejsce zajęły województwa kujawsko-pomorskie (166 tys.), dolnośląskie (95,2 tys.) i małopolskie (94,3 tys.). Dane GUS wskazują, że ponad 58 proc. pacjentów polskich uzdrowisk w 2024 roku stanowiły osoby powyżej 65. roku życia. Ale wyjazd do sanatorium przysługuje również osobom znacznie młodszym. Kto może jechać do sanatorium? Refundowane leczenie uzdrowiskowe przysługuje osobom ubezpieczonym w Narodowym Funduszu Zdrowia, czyli takim, które są objęte powszechnym ubezpieczeniem zdrowotnym – niezależnie od wieku. Z tej formy leczenia mogą skorzystać m.in.: – emeryci i renciści, którzy często cierpią na choroby przewlekłe i wymagają długotrwałej rehabilitacji, – osoby aktywne zawodowo, po przebytej chorobie lub operacji, które wymagają rehabilitacji lub leczenia klimatycznego, – dzieci i młodzież do 18. roku życia (lub do 26. roku życia – jeśli się uczą), – osoby z orzeczoną niepełnosprawnością. Podstawowym warunkiem uzyskania skierowania jest potrzeba leczenia uzdrowiskowego stwierdzona przez lekarza, np. lekarza rodzinnego lub specjalistę. Jak ubiegać się o refundację wyjazdu do sanatorium? Pierwszy krok to wizyta u lekarza, który oceni stan zdrowia pacjenta i w razie potrzeby wystawi skierowanie na leczenie uzdrowiskowe. Lekarz musi uzasadnić swoją decyzję, a także dołączyć do skierowania wyniki badań z ostatnich sześciu miesięcy. Otrzymane skierowanie należy złożyć – osobiście, listownie lub online – do odpowiedniego oddziału wojewódzkiego NFZ. Skierowanie musi zostać rozpatrzone w ciągu 30 dni. Czytaj także: Od Świnoujścia po Krynicę. Najpopularniejsze kurorty nad polskim morzemPo akceptacji skierowania NFZ przesyła informację o miejscu i terminie wyjazdu. Czas oczekiwania zależy od regionu i liczby dostępnych miejsc – średnio wynosi od kilku miesięcy do nawet roku. Osoby pilnie potrzebujące leczenia mogą ubiegać się o przyspieszenie wyjazdu. Pacjent musi zatwierdzić wyjazd i we wskazanym terminie stawić się w uzdrowisku. Leczenie trwa zazwyczaj 21 dni i obejmuje zabiegi rehabilitacyjne, konsultacje lekarskie, dietę i pobyt w uzdrowiskowych warunkach klimatycznych. Ile kosztuje pobyt w sanatorium? NFZ refunduje koszty leczenia i zabiegów, ale pacjent zazwyczaj musi pokryć część kosztów zakwaterowania oraz wyżywienia. Wysokość opłaty uzależniona jest od sezonu i standardu pokoju. W przypadku najtańszych pokojów wieloosobowych, często bez łazienki, koszt, który pokrywa pacjent, wynosi zazwyczaj ok. 10-15 złotych. Najdroższa opcja, czyli „jedynka” z łazienką, w sezonie wiosenno-letnim kosztuje ponad 40 złotych za dobę (a poza tym sezonem ok. 32,50 zł). Obowiązują stawki odgórnie ustalone przez NFZ. Za trzytygodniowy pobyt w sanatorium między majem a wrześniem niektórzy pacjenci płacą zatem ponad 850 zł. Zobacz też: Nie tylko Zakopane. Polskie góry pełne są atrakcyjnych kurortówCałkowicie zwolnione z opłat są m.in. osoby w wieku poniżej 18 lat, osoby uczące się w wieku maksymalnie 26 lat, pacjenci z orzeczeniem o niepełnosprawności w stopniu znacznym, a także honorowi krwiodawcy. Najpopularniejsze uzdrowiska w Polsce Ciechocinek (woj. kujawsko-pomorskie) Jedno z najsłynniejszych uzdrowisk w Polsce, znane przede wszystkim z licznych tężni solankowych. Leczy się tu choroby układu oddechowego, krążenia i reumatyczne. Kołobrzeg (woj. zachodniopomorskie) Położone nad Bałtykiem uzdrowisko, idealne dla osób z chorobami układu oddechowego, reumatycznymi i neurologicznymi. Ważnym atutem Kołobrzegu na tle innych uzdrowisk jest morski klimat. Krynica-Zdrój (woj. małopolskie) Perła polskich uzdrowisk górskich. Na miejscu znajduje się słynna pijalnia wód mineralnych. Leczy się tu m.in. schorzenia układu pokarmowego i krążenia. Lądek-Zdrój (woj. dolnośląskie) Jedno z najstarszych uzdrowisk w Polsce. Wysyłani są tam pacjenci z problemami ortopedycznymi, neurologicznymi oraz reumatycznymi. Busko-Zdrój (woj. świętokrzyskie) Miejscowość położona w woj. świętokrzyskim słynie z wód siarczkowych i borowin. Leczy się tu m.in. choroby skóry, stawów i krążenia. Nałęczów (woj. lubelskie) W tym uzdrowisku specjalizują się w leczeniu chorób serca i nadciśnienia. Położony w malowniczej części Lubelszczyzny Nałęczów oferuje spokój i dobrą infrastrukturę uzdrowiskową.