Czyli Międzynarodowa Stacja Kosmiczna. Porusza się z prędkością niemal 30 tysięcy kilometrów na godzinę. Ziemię okrąża w około 90 minut. Od ponad dwóch dekad służy jako platforma dla badań naukowych i eksperymentów kosmicznych. Za kilka lat zakończy działalność. Przedstawiamy najważniejsze informacje o Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, na którą 25 czerwca wyruszył Sławosz Uznański-Wiśniewski. Projekt Międzynarodowej Stacji Kosmicznej rozpoczął się pod koniec lat 90. Budowa stacji była możliwa dzięki współpracy kilku krajów i agencji kosmicznych: NASA (USA), Roskosmos (Rosja), ESA (Europejska Agencja Kosmiczna), JAXA (Japońska Agencja Kosmiczna) oraz CSA (Kanadyjska Agencja Kosmiczna).Pierwszy moduł – rosyjski, o nazwie Zarya – na ISS wyniesiono w 1998 roku. W kolejnych latach, dzięki współpracy 15 krajów, w tym USA, Rosji, Japonii, Kanady i członków Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA), stacja była stopniowo rozbudowywana. Pierwszą stałą załogę przyjęła w listopadzie 2000 roku, a od tego czasu jest nieprzerwanie zamieszkiwana.Zobacz także: Polskie eksperymenty i... spanie w szafie. Tak Uznański spędzi czas na ISSMiędzynarodowa Stacja Kosmiczna – co to jest?Międzynarodowa Stacja Kosmiczna (ISS) uznawana jest za jedną z najbardziej ambitnych i zaawansowanych technologicznie konstrukcji, jakie stworzył człowiek. To stale zamieszkana stacja badawcza znajdująca się na niskiej orbicie okołoziemskiej, około 400 km nad powierzchnią Ziemi. Jej rozmiar jest zbliżony do wymiarów boiska piłkarskiego, a masa przekracza 400 ton. Porusza się z prędkością około 28 000 km/godz., co pozwala jej okrążyć Ziemię w mniej więcej 90 minut.Służy jako platforma dla badań naukowych, eksperymentów kosmicznych i przygotowań do przyszłych misji kosmicznych. Jest symbolem współpracy międzynarodowej w eksploracji kosmosu.Jak wygląda Międzynarodowa Stacja Kosmiczna?ISS składa się z wielu połączonych ze sobą modułów – mieszkalnych, badawczych, logistycznych i technicznych. W module mieszkalnym znajdują się między innymi sypialnie, łazienki i kuchnia. Z kolei w module badawczym utworzono laboratoria, w których przeprowadzane są eksperymenty.Stacja pozyskuje energię głównie z paneli słonecznych, które zamieniają światło słoneczne na energię elektryczną. Konstrukcja jest też zaopatrzona w systemy elektrolizy wody, które produkują tlen i wodór, wykorzystując prąd do rozkładania cząsteczek wody.Czytaj też: Amerykanka, Hindus i Węgier. To oni polecieli ze Sławoszem w kosmosNa ISS prowadzone są m.in. badania nad wpływem mikrograwitacji na organizm ludzki, na przykład zmiany w układzie kostnym, mięśniowym czy odpornościowym. Wyniki tych eksperymentów pomagają w przygotowaniu do długotrwałych misji, na przykład na Marsa. Na stacji astronauci przeprowadzają też eksperymenty, które na Ziemi są niemożliwe ze względu na grawitacje. Mowa o eksperymentach z płynami, materiałami i reakcjami chemicznymi w nieważkości.ISS kończy działalność w 2031 rokuStacja jest regularnie zaopatrywana przez bezzałogowe statki, takie jak SpaceX Dragon, rosyjski Progress czy Northrop Grumman Cygnus. Załogi liczą zwykle od 5 do 7 astronautów i wymieniają się co kilka miesięcy w ramach ekspedycji trwających od 4 do 6 miesięcy.Sławosz-Uznański będzie pierwszym i prawdopodobnie ostatnim Polakiem, który doleci do Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. NASA ogłosiła, że ISS, ze względu na przestarzałą technologię i znaczne zużycie materiałów, z których jest zbudowana, zakończy niedługo działalność. W 2026 roku rozpocznie się proces jej deorbitacji, czyli stopniowego obniżania. Jego zakończenie planowane jest na 2030 rok. Stacja ma spaść w 2031 r. w tzw. punkcie Nemo, czyli obszarze Oceanu Spokojnego między Nową Zelandią a Ameryką Południową, który często wykorzystywany jest jako kosmiczny cmentarz.