Technologie bliskowschodnich mocarstw Izrael strącił większość rakiet wystrzelonych przez Iran. Jakie technologie mierzą się w tym konflikcie? Z jednej strony Żelazna Kopuła, z drugiej niesławne rakiety Shahab-3. Pojawiają się pogłoski, że Iran po raz pierwszy użył pocisku hipersonicznego, lecz to mało prawdopodobne. Iran w nocy zaatakował Izrael, wystrzeliwując w jego stronę około 200 rakiet. Większość pocisków strąciła Żelazna Kopuła, system obrony powietrznej Izraela. Atak był jednak na tyle poważny, że izraelskie wojsko wezwało mieszkańców do ukrycia się w schronach.Jak działa Żelazna Kopuła? Tak naprawdę to pewne uproszczenie, bo Żelazna Kopuła stanowi najniższą warstwę rozbudowywanego od dekad izraelskiego systemu obrony powietrznej. Budowę Żelaznej Kopuły rozpoczęto blisko 20 lat temu, w 2006 r., gdy zakończyła się wojna Izraela z Libanem. Wówczas libański masowy ostrzał zabił wielu obywateli Izraela i spowodował ogromne zniszczenia.Żelazna Kopuła to system do strącania rakiet krótkiego zasięgu ziemia-ziemia, wykorzystujący do tego odłamkową głowicę zbliżeniową o dużej sile rażenia. Izrael ma co najmniej 10 takich baterii rozmieszczonych w kraju. Każda z nich wyposażona jest w centrum dowodzenia, radar, będący sam w sobie technologicznym dziełem sztuki, który oblicza trajektorię lotu śledzonego pocisku, by zdefiniować, czy stanowi on zagrożenie, czy też uderzy w niezaludniony obszar. Jeśli uzna ją za zagrożenie, wystrzeliwuje z ziemi pocisk, który ma ją strącić. Każda bateria wyposażona jest w 3 lub cztery wyrzutnie, każda zdolna wystrzelić do 20 pocisków. Zobacz także: Iran okrężną drogą ostrzega USA. „Jesteśmy gotowi na konflikt”Pojedyncza bateria ma zasięg 70 km i sięgnie celu lecącego maksymalnie na pułapie 10,2 km. Żelazna Kopuła jest w stanie śledzić do 1 100 celów. Jak szacuje Centrum Studiów Strategicznych i Międzynarodowych, produkcja kompletnej baterii z pociskami kosztuje ok. 100 mln dol. Jak działa Proca Dawida?Kolejną warstwą izraelskiej obrony powietrznej jest Proca Dawida. To system obrony przeciwrakietowej do przechwytywania pocisków średniego i dalekiego zasięgu, taktycznych pocisków balistycznych i bezzałogowych statków powietrznych. W skład baterii Proca Dawida wchodzą cztery wyrzutnie, każda mieszcząca 12 pocisków, centrum zarządzania i dowodzenia, a także radar.Czytaj więcej: Noc spędzili w schronach. Generał o sytuacji polskich żołnierzy w LibanieUżywa dwóch typów pocisków manewrujących – Stunner, mierzący 4,6 metra. Nie jest wyposażony w głowicę bojową, naprowadzany jest bezpośrednio na cel dzięki systemom umieszczonym na jego „nosie”. Drugim wykorzystywanym pociskiem jest SkyCeptor do pocisków balistycznych krótkiego i średniego zasięgu oraz pocisków manewrujących.Proca Dawida ma zasięg 300 km, potrafi strącać cele lecące na maksymalnym pułapie 15 km. Strzała – jak działa system obrony powietrznej Izraela?Ostatnią warstwą jest system Chetz-2 oraz 3, zwany też Strzałą. To naziemny rakietowy system antybalistyczny do strącania celi w ostatniej fazie ich lotu, gdy opadają. Bateria składa się z wyrzutni mogącej wystrzelić do sześciu pocisków, centrum dowodzenia oraz radaru.Zobacz także: USA rozmawia z Izraelem o odpowiedzi na irański atakSystem używa dwóch rodzajów rakiet – Strzała 2 i Strzała 3. Pierwsza wyposażona jest w odłamkową głowicę zbliżeniową, która ma trafić cel w górnej warstwie atmosfery. Druga uderza bezpośrednio w cel, wysoko, zanim wejdzie ponownie w atmosferę, kierując się ku ziemi.Cały system Strzała ma zasięg do 2 400 km i sięga pułapu 100 km. Dla porównania, z Tel Awiwu na do Bejrutu jest 212 km, z kolei z Tel Awiwu do Teheranu – 1 600 km. Pocisk Shahab-3 – charakterystyka broni IranuIran użył różnych wariantów pocisków Shahab-3, w tym Emad i Ghadr. Shahab-3 to podstawa wszystkich irańskich pocisków balistycznych na paliwo ciekłe. To pierwszy przedstawiciel irańskiej myśli wojskowej, który jest w stanie dotrzeć do Izraela. Iran nieprzesadnie się chwali szczegółami, eksperci podejrzewają, że jego konstrukcja oparta jest na północnokoreańskiej technologii Taep’o-dong 2, bazującej z kolei na radzieckich pociskach Scud.Zobacz także: Stany Zjednoczone popierają Izrael. Wyślą jeszcze więcej wojskaShahab-3 leci z maksymalną prędkością 5 500 km/h, ma zasięg zależnie od wersji od 1 300 do 2 100 km. W zależności od wersji niesie jedną głowicę o wadze prawie tony lub pięć mniejszych o wadze ok. 280 km. Według niepotwierdzonych źródeł Iran użył po raz pierwszy nowego pocisku hipersonicznego Fattah 1, lecz według ekspertów cytowanych przez CNN to mało prawdopodobne. W ten sposób zdradziłby wiele Izraelowi o swojej niesławnej technologii. Pogłoski o jego użyciu dają efekt propagandowy bez faktycznego odkrywania kart.