Trzy tysiące lat wierności. Dokąd wracają renifery tundrowe?

Każdego roku renifery tundrowe, zwane też karibu, podejmują liczącą aż 1200 km wędrówkę na północ. Zmierzają na terytoria parków narodowych w Arktyce i w Kanadzie, gdzie wydają na świat młode. O ich szlaku świadczą porzucone poroża. „Najstarsze z nich pochodzą z czasów, gdy Homer tworzył Iliadę i Odyseję” – piszą naukowcy na łamach „Frontiers in Ecology and Evolution”.

Jak ustalili naukowcy, migrujące stada reniferów tundrowych od co najmniej trzech tysięcy lat wracają w te same miejsca w Arktyce, żeby samice mogły się ocielić. Kilka dni przed ocieleniem się samice zrzucają poroża, które mogą przetrwać przez setki lub tysiące lat. To właśnie porzucone poroża wytyczają szlaki wędrówek zwierząt przez Arktykę i Jukon.

Datowanie poroży wskazuje, że te same miejsca na ocielenie się wykorzystywane są w Arktyce przez zwierzęta od co najmniej 3 tys. lat.

Zdaniem naukowców karibu powracają na te terytoria, ponieważ jest tam mniej zagrażających im drapieżników i dokuczliwych komarów, a zarazem znajdują rośliny umożliwiające im przetrwanie.

„Komary są czymś potwornym” – opisuje jeden z naukowców, Joshua Miller z University of Cincinnati (USA). „Obsiadają cię całego. Mogą poważnie zaszkodzić młodym cielakom”, wskazuje naukowiec.

Tempo przyrostu poroży u karibu jest szybkie, więc zrzucane są one co roku. „To niesamowite, że najstarsze z nich pochodzą z czasów, gdy Homer tworzył Iliadę i Odyseję” – ekscytuje się Patrick Druckenmiller, współautor artykułu z University of Alaska w Fairbanks.

Zobacz także: Fatalne zjawisko w Arktyce. Tego efektu naukowcy spodziewali się dopiero za 100 lat

#renifer tundrowy # karibu # arktyka # poroże #jukon