Miała 68 lat. W wieku 68 lat zmarła Irena Morawska. Była dziennikarką, reporterką, autorką scenariuszy filmowych; prywatnie – żoną reportera i dokumentalisty Jerzego Morawskiego. O jej śmierci poinformował reportażysta Mariusz Szczygieł. „Irena i Jurek Morawscy to najbardziej szczerzy ludzie na świecie. Jeśli tylko powiedziałem, że smakuje mi u nich jakiś włoski ser, już go miałem zapakowany do domu. Jeśli zachwyciłem się lampą na stole, po kolacji ją dostawałem. Pamiętam, jak zasmucili się, że nie zrobiłem prawa jazdy. »Bo mamy – mówiła Irena – taki fajny samochód, który miał być dla ciebie... «. I wszystko to bez ostentacji, z czystego uczucia. (...) Pisząc to, piję na cześć dzisiaj zmarłej Ireny białe wino. Byłaby zachwycona, że akurat jedyne, które mam w lodówce, to białe morawskie” – czytamy we wpisie Mariusza Szczygła. Pisała tak, że cała redakcja czekała, aż wróci „z terenu” „W marcu 1990 roku poznała nas Hanna Krall i zakochałem się w Irenie Morawskiej od pierwszego wejrzenia” – napisał Szczygieł. „Pracowaliśmy w pierwszym składzie działu reportażu »Gazety Wyborczej« (Ostałowska, Tochman, Hugo-Bader, Górecki, Górny...)” – dodał. Jak wspomina, Morawska przywoziła „z terenu” historie o upadku fabryki czy kataklizmie we wsi, a współpracownicy „czekali na nie jak na jakieś zagraniczne słodycze”. #wieszwiecejPolub nasPrzytoczył również słowa Małgorzaty Szejnert, która napisała: „Reportaże Ireny Morawskiej zaświadczają o tym, że ma ona słuch absolutny. Rzadko się zdarza, by reporter tak wyraźnie przenosił nas w świat opisywany. Reporter o słuchu absolutnym dzieli się nim z nami. Czytelnicy jego tekstów, przynajmniej przez jakiś czas, lepiej słyszą i widzą”. Dziennikarka i autorka filmów dokumentalnych – kim była Irena Morawska Jak przypomniał, w 1999 roku Irena Morawska odeszła z „Gazety Wyborczej” i razem z mężem Jerzym Morawskim realizowała seriale dokumentalne dla telewizji, m.in. „Serce z węgla” i głośną „Balladę o lekkim zabarwieniu erotycznym”.Irena Morawska urodziła się 14 czerwca 1954 roku w Ciechanowie. Ukończyła technikum gastronomiczne. Po studiach w Akademii Wychowania Fizycznego pracowała jako nauczycielka WF. Pracę dziennikarską rozpoczęła w latach 80. na łamach czasopisma „Nowa Wieś”. Od roku 1990 do 1999 była związana z „Gazetą Wyborczą”. Zajmowała się głównie tematyką społeczną. Wielokrotnie nagradzana Od 2000 roku wraz z mężem Jerzym Morawskim tworzyła filmy i seriale dokumentalne. Najpopularniejsze z nich to m.in. „Ballada o lekkim zabarwieniu erotycznym”, „Czekając na sobotę”, „Serce w węgla” i „Czas wojowników”. Była autorką scenariusza do popularnej telenoweli dokumentalnej „Chłopaki do wzięcia”. Pisała też reportaże prasowe: „Jak Emilię z Kalabrii od złej pani wykradłam” jej autorstwa uznawany jest za jeden z najważniejszych reportaży lat 90. Za swoją pracę Morawska otrzymała wiele nagród i wyróżnień. Była m.in. laureatką nagrody „Rzeczpospolitej” im. Dariusza Fikusa, nagrody „Złoty nurt” i Dyplomu Honorowego na Festiwalu Mediów. Zobacz także: Białoruś. Dziennikarka TVP usłyszała wyrok. Szefowa Biełsatu apeluje do wolnego świata