Najem okazjonalny – czym różni się od zwykłego najmu? Są korzyści, są też obowiązki

Najem okazjonalny to jedna z najpowszechniejszych form najmu nieruchomości i jednocześnie najbezpieczniejsza dla każdej ze stron. Umowa najmu okazjonalnego lokalu tym różni się od zwykłej umowy najmu, że właściciel lokalu mieszkalnego, będący osobą fizyczną, nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie wynajmowania lokali. Dodatkowo umowa ta może być zawarta tylko na czas określony, nie dłuższy niż 10 lat.

Na wstępie należy uregulować kwestię definicji, które znajdują się w każdej umowie najmu. Termin najemcy i wynajmującego często jest mylony i używany zamiennie w języku potocznym, jednak oznaczają zupełnie dwa różne podmioty:

• najemca to osoba, która na podstawie umowy najmu i za określoną kwotę pieniędzy wynajmuje nieruchomość od wynajmującego;

• wynajmujący to osoba, która jest właścicielem nieruchomości wynajmowanej przez osobę trzecią (najemcę).

Każda umowa najmu lokalu mieszkalnego powinna zawierać takie informacje, jak:
• miejsce i data zawarcia umowy;
• określenie stron umowy (imię i nazwisko, PESEL, nr dowodu osobistego, itd.)
• przedmiot umowy najmu (adres lokalu mieszkalnego, stan prawny nieruchomości, powierzchnia, ilość pomieszczeń, opis ruchomości pozostawionych do użytku przez najemcę);
• wysokość czynszu lub innych opłat;
• terminy płatności i sposób rozliczania;
• warunki i terminy wypowiedzenia umowy;
• wysokość kaucji, termin jej zapłaty, warunki zwrotu kaucji najemcy;
• prawa i obowiązki stron (kwestia indywidualna dla każdej umowy najmu);
• opis stanu technicznego lokalu (może zostać sporządzony jako załącznik do umowy najmu w formie protokołu podpisanego przez najemcę i wynajmującego);
• podpisy stron.

Umowa najmu okazjonalnego, zgodnie z wymogami formalnymi określonymi w ustawie o Ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego powinna zawierać dodatkowe elementy:

• oświadczenie najemcy w formie aktu notarialnego, w którym najemca poddał się egzekucji i zobowiązał się do opróżnienia i wydania lokalu używanego na podstawie umowy najmu okazjonalnego lokalu, w terminie wskazanym w żądaniu wystawionym przez wynajmującego;

• wskazanie przez najemcę innego lokalu, w którym będzie mógł zamieszkać w przypadku wykonania egzekucji obowiązku opróżnienia lokalu; a także oświadczenie właściciela tego lokalu lub osoby posiadającej tytuł prawny do lokalu, o wyrażeniu zgody na zamieszkanie najemcy i osób z nim zamieszkujących w lokalu wskazanym w oświadczeniu. *Wynajmujący może żądać przedstawienia niniejszego oświadczenia z podpisem notarialnie poświadczonym.

Podsumowując, przed podpisaniem umowy najmu okazjonalnego wynajmujący i najemca powinni udać się do notariusza w celu podpisania przez najemcę oświadczenia o poddaniu się egzekucji i zobowiązał się do opróżnienia i wydania lokalu. Takie oświadczenie w formie aktu notarialnego daje pewność wynajmującemu, że po rozwiązaniu albo zakończeniu umowy najmu, w przypadku braku opuszczenia lokalu przez najemcę, będzie mógł on wszcząć postępowanie egzekucyjne.

Wynajmujący musi ponadto pamiętać o zgłoszeniu najmu do Urzędu Skarbowego. W przypadku umowy najmu okazjonalnego wynajmujący ma na takie zgłoszenie 14 dni od dnia rozpoczęcia najmu. Do tej pory nie obowiązuje żaden formalny i jedyny druk zgłoszeniowy dla umowy najmu okazjonalnego. Zgłoszenie może być dokonane poprzez przedłożenie w Urzędzie Skarbowym najważniejszych informacji dotyczących zawartej umowy. Informacje, które powinny być zawarte w zgłoszeniu to:

• dane osobowe wynajmującego, w tym: imię i nazwisko oraz numer PESEL;
• adres nieruchomości, która jest przedmiotem najmu;
• datę podpisania umowy i od kiedy obowiązuje w praktyce;
• ewentualnie oznaczenie daty planowanego zakończenia umowy
• inne dane dotyczące szczegółów i warunków zawartej umowy najmu.

Umowa najmu okazjonalnego może być zawarta tylko przez osoby fizyczne i dotyczyć tylko lokalu mieszkalnego.

Zobacz także: Wsparcie kredytobiorców. Premier apeluje ws. stóp procentowych

#wynajem #najem okazjonalny #umowa #prawo #artur wdowczyk