
W wieku 94 lat zmarł w Lidzbarku Warmińskim major Lucjan Deniziak, ps. „Orzeł” – żołnierz Armii Krajowej i Narodowego Zjednoczenia Wojskowego, aresztowany przez komunistyczne władze w 1947 r. i skazany na osiem lat więzienia.
W nocy z soboty na niedzielę nieznani sprawcy zniszczyli wystawę pt. „Wyszyńskiego i Wojtyły gramatyka życia”. Od czwartku ekspozycja była...
zobacz więcej
Informację o śmierci kombatanta potwierdził burmistrz Lidzbarka Warmińskiego Jacek Wiśniowski. – Śp. Lucjan Deniziak „Orzeł” zmarł w niedzielę o godz. 21.15 we własnym mieszkaniu w Lidzbarku Warmińskim – przekazał.
Deniziak urodził się 18 czerwca 1926 r. we wsi Wojtkowice koło Ciechanowca. W 1943 r. został zaprzysiężony do AK przez ppor. Stanisława Karolkiewicza, ps. „Szczęsny”. Do połowy 1944 r. pełnił funkcję łącznika i kuriera w rejonie Białystok – Grodno – Lida – Wilno.
Po wejściu Sowietów na Białostocczyznę przez jakiś czas ukrywał się. W 1944 r. został zatrzymany przez żołnierzy Armii Czerwonej. Udało mu się uciec i wrócić w rodzinne strony.
Od 1945 r. służył w 5. Wileńskiej Brygadzie AK mjr. Zygmunta Szendzielarza „Łupaszki”, a następnie w 3. Wileńskiej Brygadzie NZW i oddziale ppor. Ryszarda Sosnowskiego „Wydry”. Był uczestnikiem bitwy pod wsią Gajrowskie, stoczonej 16 lutego 1946 r. przez NZW z sowiecką grupą operacyjną. Była to największa bitwa polskiego podziemia niepodległościowego na Mazurach.
„Wyzwaniem jest zrozumienie, że sprawcami nie były potwory, ale zwykli ludzie, którzy zaakceptowali ideologię nienawiści i podążali za nią oraz...
zobacz więcej
Podczas przepustki w święta Bożego Narodzenia w 1946 r. został zatrzymany w rodzinnej wsi i przewieziony do aresztu w Ciechanowcu. W czasie przesłuchania powiedział funkcjonariuszowi UBP, że wskaże miejsce koło domu, gdzie ukrył broń. Zbiegł w trakcie rewizji. Podczas tej ucieczki został postrzelony w udo.
W niedzielę odszedł Witold Sadowy aktor teatralny, kronikarz życia artystycznego – poinformował na Facebooku Związek Artystów Scen Polskich. Sadowy...
zobacz więcej
W 2017 r. był jednym z dwóch kombatantów NZW (obok por. Józefa Dąbrowskiego), którzy w Orłowie na Mazurach odsłonili Panteon Niezłomnych Żołnierzy Wyklętych, upamiętniający miejsce pochówku żołnierzy 3. Brygady Wileńskiej NZW poległych w 1946 r. w bitwie pod Gajrowskimi.