
Katowicki IPN podjął umorzone w 2006 r. śledztwo sprawie śmierci założyciela i duchowego ojca oazowego Ruchu Światło-Życie ks. Franciszka Blachnickiego. Duchowny zmarł w 1987 r. w niemieckim Carlsbergu.
– Nie oceniaj, poznaj: to istota różnorodności, to postawa otwartości na innych, to wrażliwość i umiejętność takiego działania, które daje swobodę...
zobacz więcej
Blachnicki walczył w wojnie obronnej w 1939 r., był więźniem KL Auschwitz. Po wojnie był represjonowany przez władze PRL.
Informację o podjęciu postępowania ws. śmierci ks. Blachnickiego przekazał dziennikarz „Gościa Niedzielnego” Andrzej Grajewski, który przez laty jako członek Kolegium IPN zainicjował to śledztwo i teraz został powiadomiony o jego wznowieniu.
– Potwierdzam, że śledztwo zostało podjęte, natomiast komunikat w tej sprawie wyda po weekendzie majowym Główna Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu – powiedział naczelnik pionu śledczego w katowickim IPN prok. Michał Skwara, który będzie prowadził to postępowanie. Nie chciał zdradzić, jakie są powody podjęcia śledztwa.
W marcu 2005 r. Grajewski jako członek Kolegium IPN zainicjował wszczęcie śledztwa po tym, jak dowiedział się o okolicznościach śmierci ks. Blachnickiego. Według niego wskazują one na to, że duchowny został zamordowany.
Pierwsze postępowanie IPN w tej sprawie zostało umorzone w lipcu 2006 r. z uwagi na brak danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia przestępstwa.
Andrzej Gontarczyk karierę w Służbie Bezpieczeństwa jako tajny współpracownik rozpoczął w 1974 r. Jego żona Jolanta, dziś nosząca nazwisko Lange,...
zobacz więcej
Franciszek Blachnicki urodził się 24 marca 1921 r. w Rybniku, zmarł 27 lutego 1987 r. w Carlsbergu w Niemczech. Był założycielem i duchowym ojcem Ruchu Światło-Życie – jednego z ruchów odnowy Kościoła według nauczania Soboru Watykańskiego II oraz wspólnoty życia konsekrowanego Instytutu Niepokalanej Matki Kościoła.
Walczył z okupantem niemieckim w czasie II wojny światowej, trafił do KL Auschwitz. W marcu 1942 r. skazany na karę śmierci za działalność konspiracyjną przeciw hitlerowskiej Rzeszy. Ostatecznie został ułaskawiony i skazany na więzienie.
Po wojnie wstąpił do Śląskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie. Święcenia przyjął w 1950 r. Od grudnia 1981 r. przebywał na emigracji. W 1982 r. osiadł w ośrodku polskim Marianum w Carlsbergu w RFN.
Był inicjatorem Krucjaty Wstrzemięźliwości, założycielem Krucjaty Wyzwolenia Człowieka, Chrześcijańskiej Służby Wyzwolenia Narodu, Międzynarodowego Centrum Ewangelizacji Światło-Życie w Carlsbergu. „Zwalczały go zarówno organy bezpieczeństwa PRL, jak również innych krajów komunistycznych” – napisał Grajewski.