Zmarł filozof Zygmunt Bauman. Miał 91 lat

W wieku 91 lat w angielskim Leeds zmarł filozof i socjolog prof. Zygmunt Bauman. Był teoretykiem kultury i jednym z twórców koncepcji postmodernizmu.

Bauman urodził się w 1925 roku w Poznaniu w żydowskiej rodzinie. Przed wybuchem II wojny wraz z rodziną uciekł do ZSRR. Po maturze w wieku lat dziewiętnastu wstąpił w 1944 roku do 1 Armii Wojska Polskiego.

Pełnił funkcję oficera polityczno-wychowawczego, służąc w szeregach 4 Dywizji Piechoty im. Jana Kilińskiego. Wziął udział w bitwie o Kołobrzeg, w której został ranny oraz w bitwie o Berlin.

Pod koniec wojny podpisał zobowiązanie do współpracy jako agent-informator Informacji Wojskowej o pseudonimie „Semjon”. Część raportów wskazuje, że był bezwartościowym i niechętnym do współpracy źródło informacji, z kolei według innych był dobrze wyszkolonym i cennym analitykiem.

Wcielony do KBW

Po wojnie został wcielony do Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego (KBW), który walczył z „bandami”, czyli organizacjami niepodległościowymi. 10 lipca 1949 roku został mianowany szefem Oddziału Propagandy i Agitacji w Zarządzie Politycznym. Ze służby został zwolniony w 1953 roku.

Po wojnie studiował filozofię na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie został asystentem Juliana Hochfelda. Na Wydziale Filozofii wykładał marksizm, po Październiku 1956 stał się jednym z prekursorów socjologii w Polsce, w końcu lat 40. usuniętej ze szkół wyższych jako „nauka burżuazyjna”. W marcu 1968 roku został zmuszony do emigracji.

Wykładał na uniwersytetach w Tel Awiwie i Hajfie (1969–1971). W 1971 roku wyjechał do Wielkiej Brytanii, gdzie związał się z uniwersytetem w Leeds, kierując Katedrą Socjologii aż do odejścia na emeryturę w 1990. Pozostał profesorem emerytowanym tej uczelni.

Bauman specjalizował się w teorii kultury. Do jego najbardziej znanych prac należą m.in. „Etyka ponowoczesna”, „Postnowoczesność jako źródło cierpień” czy „Kultura jako praxis”.

Za swoją pracę filozoficzno-socjologiczną Bauman otrzymał m.in. Europejską Nagrodę Amalfi i prestiżową nagrodę im. Theodora W. Adorno.

W jednym z wywiadów Bauman uznał śmierć za jeden z najważniejszych problemów filozoficznych. Jednocześnie sam wobec niej zachowywał epikurejski dystans. – Nie mogę nawet wyobrazić sobie mojej własnej śmierci. Gdyż za każdym razem, gdy wyobrażam sobie własną śmierć, nie jest to przerażające, nie jest to tragiczne, raczej na odwrót: jest to raczej zabawne. Jestem na przykład świadkiem swojego własnego pogrzebu. Za każdym razem, kiedy wyobrażam sobie świat po mojej śmierci wciąż jestem na nim obecny, bo to ja go sobie wyobrażam. Nie jest to więc doświadczenie mojej własnej śmierci – powiedział.

– Możesz uprawiać jogging, możesz ćwiczyć w klubie, możesz zmienić swoją dietę, gdyż nowe odkrycia wskazują, że niektóre składniki, które uznawałeś dotąd za bezpieczne i korzystne dla siebie okazały się rakotwórcze lub w inny sposób szkodliwe, więc powinieneś ich unikać. Możesz unikać biernego palenia, możesz unikać aktywnego palenia. Istnieje tyle różnych rzeczy, które mogą zająć twoje myśli po to, żebyś mógł zapomnieć o kwestii najważniejszej. Umrzesz i nikt nie będzie o tobie pamiętał – stwierdził filozof.

#zygmunt bauman #filozofia #socjologia #leeds